entropi a

cut up / logos

a.

savaş sürüyor. sis soğuk. uykum yok. kazanmak benim umurumda mı.

bazen evet bazen hayır. rüzgâr çatır. cesedim şurda burda.

1 tekila, ½ bira, bir tekila daha, sonra biranın kalanı.

her şey derinlerde gömülü diyen gelsin şimdi.

kural 1.

herkes şüphelidir.

kural 2.

biri ‘dün’ diye başlıyorsa lafa, kendini sakın.

            a1.

            mono logos 1:

            yitmişsin de haberin yok.

b.

çaaat. elektrikler gidiyor. canlı sanki de,  gidiyormuş. bir de ‘ler’ yani.

bereket şimdiki sigortalar otomatik. eskiden (kural 1) bazen gerekirdi de bozuk para koyardım
sigortanın dibine. malum, para elektrik geçirir.

paranın işkence aleti potansiyeli.

c.

part mı önemlidir feldman mı. tabii ki feldman. part gitsin allahının dizinde otursun. benim allahım yok.
iki şey için bu satırlarda o:

alina bir, britten için yaptığı iki.

yani sus sus nereye kadar.

            c1.

            mono logos 2:

            n’oldu şimdi bunları dedin de.

ç.

her kapalı sistemde karışıklık zamanla artar,

termodinamiğin 2. yasası.

            ç1.

            duo logos 1:

            A- onun öldüğüne sevindin mi?

            B- evet.

            A- benim için fark etmiyor, eskisi kadar yalnızım.

           

d.

yol kenarında piknik. çok sonra anladım neden ‘içi boş’un kullanılmadığını. içimde kalmasın
bari şunu da söyleyeyim:

ya ben çok üzülüyorum stirner’in sonuna.

         

            d1.

            duo logos 2:

            XX- yapısal zaaf işaretleri gördüm mekânda.

            XY- hepimiz öyle.

e.

tekrarlanan yapıları severim, ama şimdi değiştiriyorum:
 “satürn’ün bir uydusunda”  iki dünyalı konuşuyor,

biri diyor ki diğerine, “geldiğin yer kadar kötüsün”.

SON SÖZ:

“bat dünya bat!”

uygar asan

2008

Antoni Tàpies, Franja Negra, 2006

inciten mesafeler

……………...hantal bir kuşu

……………...yüzüne bırakıyorum

……………...göbek bağı

……………...atlıyor sedeften

……………...uyuşuk

……………...inciten mesafelerde

……………...eğilmiş bir şey arıyor

……………...bir zaman suskun

……………...gitmişler

……………...bulduğunu

……………...kölelik iyi ki yok

……………...ince ölçümlerde

……………...bir çiçeği terlediğini

……………...yüzüne bakıyorum anneler

……………...rimbaud harrar’a gidiyor

……………...ona sahip çıkın!

Anita Sezgener

Yaz 2010

Antoni Tàpies  Nocturn Matinal, 1970

yeni bir şey yok

                                                                                        Artun  Yeres’ e


sobanın başında oturuyorduk Josephine’le. yemekten yeni kalkmıştık. odunlardan gelen çıtırtıları dinliyorduk kahvelerimizi içerken. aniden, "ne düşünüyorsun Ed ? " dedi Jo.
"bilirsin" dedim, "aynı şeyler."
"çıkıp yürü biraz istersen " dedi,
"ama biliyorsun yeni bir şey yok ."

Jo evde kaldı. ılık bir rüzgar vardı şehirde dolaşan. bu kaçıncı gelişimiz acaba New-York’a diye düşündüm sigaramı yakarken. her şey sessizlik içindeydi şehirde. loş ışıklarla yıkanıyordu evler, odalar.
nelerin eksik olduğunu biliyordum bu evlerde; kendi yaşantımdan.


rüzgar bacaklarıma bir gazete parçası doladı. günün tarihine baktım. 22 ağustos 1942.
sonra sayfadaki sinema ilanları ilişti gözüme.
belki de bir filme gitmeli. arka sokaktaki sinemanın önünden geçerken afişe baktım.
'Malta Şahini' oynuyordu. geçen sene Jo ile birlikte görmüştük. gişede bir kadın vardı,
önünde iki kişi bilet alıyordu.





film yeni başlamıştı girdiğimde. yer gösterici kız yerimi bulmama yardım etti. sonra gidip duvara yaslandı.
filmi seyrediyor mu diye baktım. hayır, başı öndeydi.


içeride sekiz on kişi ancak vardı. hiçbiri de çift değildi. belki de Bogart’ın son filmine gitmeliydim.
neyse ona da Jo ile gideriz diye düşündüm sonra.




rüzgar kesilmişti çıktığımda. gidip bir fincan kahve içmeli. arada bir Jo ile oturduğumuz yere uğradım.
servis yapan çocuk dışında içeride bir kadın ve bir adam daha vardı. ben uç tarafa doğru otururken çocuk adama "sigaranı yakayım mı patron ? " diye sordu. adam sönmüş sigarasının üzerinden tezgahın içerine bakıyordu. belli belirsiz başını salladı : "hayır, bırakmaya çalışıyorum." kadın sağ elinde tuttuğu şeyden çok tırnaklarına bakıyordu. öylesine.


kendime bir kahve söyledim. göz ucuyla onlara baktım. aralarında hiç konuşmuyorlardı. kadının tezgaha dayadığı kolunun adama yönelik yakınlığı, adamın kadınla arasına indirdiği sol kolunun yarattığı samimiyet bana bir çift olduklarını düşündürttü. kahve susatmıştı. bir bardak su içtim sonra.

dönüş yolunda, çocuğun bir ara sarı kapıdan çıkıp geri dönmesi arasında, adamın kadına
"kardeşin olmasa çoktan kovmuştum bu salağı" dediği geldi aklıma.
kadın bir şey söylememişti.


eve girdiğimde Jo ayaktaydı. yemek masasının üzerine Meksika haritasını sermiş yollara bakıyordu.
"uzun bir yolculuğa ne dersin Ed" dedi,
"araba ne zaman çıkıyor tamirden ? "
"bu salı " dedim.
gülümsedi.

biliyorduk. yoktu yeni bir şey .




uygar asan
mart 2003


ilk yayımlanış:
Doxa, Sayı: 3, Ekim 2006

hey Marlon

hey Marlon(copy)

‟bütün insanlar birbirinden sorumludur,

hele ben herkesten çok"u

diyebilir Marlon da.

yüz‚ on kanatlıdır bilinsin

ötekinin ölümünü ilan eden

mide asiti keçe artı değer

canını kurtaranın kaçacağı bir meydan

copsuz meydan

copsuz meydan (copy)

bireyleşince

ilkeleşince

oldurulmayan

için

tüm kızılderililer 

için

(hey) Marlon Oskar′ı reddeder

(hey) Marlon Oskar′ı reddeder (copy)

duysa

Beuys′un boynu

ağrır

keçe artık artı değer

keçe artık artı değer

hadi

copsuz meydan gel

hadi copsuz meydan gel (copy)

anita sezgener

JOSEPH BEUYS

E.E.CUMMINGS - HOKKU

Barbara Mason

ÖĞRETİ

Düşen taşlar altında cam

Ya da yaprak kapılmışsa sulara - -

Onlar ki bir zayıf vaktini beklerler,

Öğren!

Şimdi biraz varsan sabah veya öğlen

Bastırınca pis yağmurlu ikindi

Ardında yiteceğin kapılarda eğilmeyi

-Ama düşün neler gider senden-

Öğren!

Vurmuşsa tek başına indirdiğin

Mermerlere gölge, kendi dağlarından,

Bu senin gölgen!

Dik dur, gülümse; çünkü kısa bir süre - -

Ve silinir daha sağken güneşler çekilince

Erken - -

Öğren!

Behçet Necatigil

Yaz Dönemi, 1963

İlk Yayımlanış: Varlık 577, 1 Temmuz 1962

Fiona Banner- The Strange Attractor

Zachary Keeting- single abstractions

iyi ki

silindir çarptı paytak kuşlara.

gömüldük

dışarı!

en sözünden çıkmam

gözlerim öndedir kum

çıkarlar evlerine gider gibi

nane lokumlu kız istemeye

nemi tutar biri sanki helvayı yapar komşu

kahveler orta.

deltada hızlı trenler

gün şişti ortasından

giy paltonu

delirmeyiz

tebeşir yut ateşlen

soygunlu narin kız bilekleri

leyleklerin uçmaları ve merdivenler düşmek için

bahariye’de sönen yangın da var

duruşu evlerin eriyik.

kimse atlamadıysa bu boynu

sürüldük diye beyaz çarşafı

yaranı gör gör yarana büyü

ak mı titretir sabunu kara’yı

sesine gel güvenli tramvay kayırması

çiçekli bluzon almak kadar alnına buz vur.

ağaçların iyi ki olur gölgesi

iyi ki topacımız

delirmeyiz

iyi ki.

Anita Sezgener

pusu bilici, Norgunk, 2008

bayrak kusması bu Leyla, bize burada yer yok…

                                                                               

Çok Sevgili Leyla Erbil’e…

güruhun tamı

kiri pası tak etti Leyla

azınlığın bilmem kaçıncı azınlık oluşunda

sen var ya orayı basmadan geç

bu kıyasıya toplama kampının

“ne sev, ne terket” yerinden

en gürültüsüzünü sen geç

balkonlarına ateş açılan yazık yerde

(ne yazık)

başımı bilmem iki elim arasında alırsam

kime ne

eşik durmamış ki bu ahalinin

                  (yasolakievleribıçaklayanvolkanikyaranızdangünşaştı)

ayaklarını ezmeye

%100 iltihabî

gidelim mi Leyla,

ha?..

kaya tuzlarını biz gibi

gri kirişli evlere yazdırmaya.

cin ayşe fanzin, değil o da değil

Lee Chul Soo- how to appreciate the paintings, 2003

Lee Chul Soo- it's too far for you, isn' it

Arthur Bispo de Rosario

ANİTA SEZGENER

"MÜMKÜNSE, İKİ CANLI OLMAK"

Sevim Burak için, hep…

Kapı çalındı

Kapıya koşuldu

O’nu görünce kim kapıya koştu

(Size söylemem gereken bazı gerçekler var)

O’nu görünce, elleri mızıkalı bir yürüyüş

YA kim kapıya koştu

(Hem kim bilir bu kapı kaç adım)

Gelenin ulak olduğunu…. Gelen

in YA RAB YEHOVA …

ya ya ya yaayyaayya minnn

Aynı ulak, şüphe yok. Sizi yok dedik, gitmiştiniz..Tam o sırada nereye bilmediğimiz, bir vapora seslemeye belki. (ELİMİ BİR YERE SAKLASAM) Ulağı görmeliydiniz, öyle sakin.. Öbüründen kısa olan koluyla bir tarla kuşu çıkardı çantasından. Odadaki antikalar başlarını kaldırıp meczup baktılar tarla kuşuna.

Tercihler listesini okudu / Afrika haritası (Torbaya)

Bayan Olt’u bilir misiniz sakayı her zaman tarla kuşuna tercih ederdi DEDİ

(Tercihler listesine dönüp dönüp bakılacak olsa ama kim baş edebilir bununla?)

VE geldiği gibi gitti…

Yalıayaklılar kalmalıydı bir. Onların paytaklığı sizi güldürür Nebahat hanım da güler. Daktilo elleri de. Nebahat hanım daktiloya çekerken neye en çok şaştıydı?

Geldiler, geldiler Kırım meydan savaşından

mı etekleri tutuşsun.

BİR ÇINGIRAK SALLARSINIZ (Kaybolmamak için)

İKİ AĞLAMA VE SİZ

ÜÇ AĞLAMA VE SİZ

İŞTE BÖYLE GİDERSİNİZ

kalın tozlu bir perdeyi yırtıp dünyanın bütün sesleri cinlerin perilerin şarkıları

(Yazarına affettirirsen kendini belki de yürümeyecek iğne, bil)

Bil, yalının ağzında var mektup. Kuzguncuk’un, Çengelköy’ün neresinden sapılır denizin üstünde durmak için göbek dışarı, göbek dışarı!

Demeyi unutmuşum tarla kuşu, uçurduğumuz üç güvercinle karıştırılmış. Ulak yanlış, adres yanlış, kuş yanlış. Ama yok yok var bir mektup, aslanlı yalının ağzında, adresine varmadan önce ‘Sahibinin Sesi’yle yüksekten okunan bir:

“Afrika Dansı Anneniz sizi ÖPER

ÖPÜYOR

ÖPECEK

ÖPSE”

Mektup sesli okunduğundan sonlara doğru araya girenler oldu, ne saygısızlık. Oysa vaporlara aşık değil miydi onlar da, sözü ortadan keseni vapor ne yapsın?

(Biliyor ki bu vaporda LİZA Anneannem ile ben varız!)

Anneannem LİZA Büyük Babamla çiçek bahçesinde konuşuyor (duyduk, Foulia oldouk)

Djénnet gibi baghtche…

Aiva aghadjé

Kezeldjek aghadjé

Yabani indjir aghadjé

Mouchmoula aghadjé

Hourma aghadjé)

Sözü ortadan kesen (şımarık): BEN BEN BUYUM, YALIAYAKLI, DUY!

BİZ (hep bir ağızdan): kaçıl kaçıl önemli olan en uç yerinden en uç yerinden iki canlı olmayı

hiç saymadınız mı cankurtaran yeleği

kaç tane kaç tane bir vaporda

(yoksa siz yazılı rakama mı inandınız?)

Sözü ortadan kesene içerleyen (Erenköy / 1 Haziran 1982):

Ben kalabalığın insanıyım/kalabalıkta seçimimi yapacağım/renkli/çeşit çeşit insanları

görüp en güzelini seçmek istiyorum

●

Nasıl anlatayım 1. kocaman gözlüydüler sanki öküz gözü hırsları gözlerinden bacaklarına iniyor 2. kaça kadar sayabilirsin kocaman ağızlı olmalarını yürümeye başladılar 3.bir parkın içinden geçip speakers corner’a vardılar konuşmayı bilmediklerinden ağaçlara baktılar baktılar ağaçlar yontulmuş gibi gökyüzüne doğru 4. öyle aç öyle aç ağızları 5. yediler yontulmuş gibileri ∕ Ellerini ağızlarına götürüp ağızlarını açıp kapayarak yemek istemek anlamında ∕ Yemek böyle yenir ∕

(İnanmadın mı?) İnanmazsan Everest My Lord’a sor, o hep oradaydı.

Everest My Lord: Sana göre bu karanlıkta burada kalabilir miyiz?

Yazarın gölgesi: Karışmam, ben gölgeyim.

Daha birkaç satır önce Başvekil’le konuşurken dedi, Everest My Lord dediğinde

bank/ çimen / yaş lamba/ ayaklar sustu, o konuştu:

Kuzguncuk’taki iğne: Bu yazar herkes için de, kimse için de yazılmayan bir kitap yazıyormuş!

Başvekil: Bu ne demek oluyor?

Kuzguncuk’taki iğne: Bu hiçbir şey değilmiş, o da bunu yazıyormuş.

●

Eski bir ateşi mümkünse canlandırmaya (iki) kim gelir ki?/ Yoksa yoksa maşayı arasam/ gökyiyenler gelse/ üç partcha odun koysam/yoksa yoksa yalıları konuştursam

(iki yalı arası 300 ayak nasıl duyar biri birini)/

KALPTE Global genişleme

APEX CORDİS THOROX

CIDARI yakınına kadar

yaklaşmakta

ilk konuşan (tahminimizce dedi):

bir şey dedim duydun diyelim peki ben seni nasıl duyayım iyisi mi sus

bak ateş de eski sustu

yanıtlayan (kesinlikle dedi): bir şey deme, ben orda yokmuşum yalı olmaya nasıl da tutundum

ateş sönmüş gece devrilmiş … (yerlere kadar içimden rüzgar

dolaştıran bir YORUBA elbisesi giyerdim)

Kızgın taşı kim attıysa------- KIZGIN TAŞI KİM ATTIYSA O BULACAK ÜZERİNE PUANLI NOTLAR

●Madam Nıvart kızgın taşı bulsa bitse şu oyun

●Ziya Bey (Tek bonjurlu adam oydu) ve refikası Nurperi Hanım (Yorgun gözkapaklı bir devekuşuydu) bursa’dan kızgın taşı bulmaya taa bursa’dan

● kızgın taş geçen yaz Ebe Madam Sultana’ya kızdıydı (bir de tramvaya)

●Sorma, kızgın taş Zembul Allahanati’nin karnından çıktı

●Yok yok, Bilâl bey!in Novotni bahçesinde kasığı pek kızgın

●Bilâl beyin ev sahibi feryatta kızgın taşı çatıya Nasıl olur (Aaaaaa!)

●Ya da taş Ya Rab Yehova!nın binbir ağzından

●Püskürür

bir kurt insin avcı görünsün ağustosta olsun park bir de böcek peki böcek en haliyle palyaço ruşen!in kurtla avcı!sına (111. Sayfa) ilişsin ve karnım aç desin (Kurdu iyiden iyiye sevmişti) avcı oralı olmasın ve kurdu dinlemeye koyulsun (Ben ...diye başladı kurt/ Bir sürü değilim/ Fakat y a p a y a l n ı z ı m/ Sense avcısın) Uzun bir kurt masalıysa bu kurt avcıya kızmadan önce uç uç böceğim olsun park da terliğinin ucuna çekilip uyusun

Mach I’ın

ağzından okunan ismi konmamış şiir

(kafasının içinde 24 bilincin farklı sesini duyarak

insan sesi canavar böğürtüsüne

canavar böğürtüsü araba homurtusuna dönüşerek)

öldüğümü yalnız ben biliyorum (garip değil mi?) -çünkü zihnim çalışıyor-

-yüzümde demir bir peçe var-

tam alnımın ortasında adım yazılı

F- -O- -R- -D- -M- -A- -C- -H- -I (bu kaçıncı yaram hür müyüm?)

ADIMA KIYMET VER

MACH I BENİ İFADE EDER

BAĞDAT CADDESİ’NDEKİ HAYATIMI ANLATIR

düşmanlar çoğul bakıyor kırmızı dumanıma

24 öçlü çılgınlığıma

nefes alıp puflamama

irili ufaklı hayvanlara diş gıcırdatmama

AMA aralarından sadece biri

Şam kumaşı bol elbiseli elleri kolları YAZI benifarketse BİRİ

bendeki sesleri Gırrrr Gırrr duyacak benisev BİRİ

ONUN TEKERLEKLERİ BENİM AYAKLARIM

ONUN DEMİR YATAĞI BENİM YATAĞIM

Siyah duman olmuş süzülüyor varlığımın içine (beni canavar bilmiyor mu ne)

Merasim kıyafetli garson YARIŞI BIRAK diyor

NEDEN

YARIŞ SENİN YALNIZLIĞINI VE DELİLİĞİNİ ORTAYA ÇIKARIR

Alo orası Divan Pastanesi mi

Şey... Ford Mach I yaşamak için yaşıyor

Alo alo alo durun kapatmayın hayat ne kadar güzel...

(Mach I elini şakağına kor düşünür)

50 SENE ÖNCESİNİ

o 22 yazılı yeşil kırmızı tramvayların

ne halk koştu peşinden çan...layarak ya... ya... ya... şa...

(öldüğümü ya lnız ben bil iyorum) (sesiniz bana düşüyor)

Cumhuriyetimizin 10. Yılı kutlu olsun o zaman Ben Mach I yok

halkın ayağa kalkmış çocukları tramvayı kovalıyordu (KADIKÖY-BOSTANCI)

bir yakınlaşıp bir uzaklaşıyordu Rasim Pastanesi

Alo alooo akasya ağacından bir sandık (çarpıntılı)

artık beni kovalama ben Fener’deyim

o zaman KEMERLERİNİZİ BAĞLAYIN (fasten seat belt de dese)

Buick Riviera, Fiat Brava (Yalnız Bağdat Caddesi’nde gezilmiştir) Chevrelot Malibu Classic, Pontiac Firebird (köpek gibi terbiye edilmiştir)

BEN

HÜR MÜYÜM?

(ONUN YATAĞI BENİM DEMİR YATAĞIM)

Palyaço Ruşen (sesini Hayalet Mach I’ın tıslıyan sesine benzeterek)(gözkapağını parmağıyla açıp): Ethem Efendi’de geceleri tırlayan binlercesinden biri... HÜR MÜDÜR?

Palyaço Ruşen’in yazı masasının üzerindeki yazılı ifadedendir:

Bayan REKSONA KADİL MACH I’LA DİVAN’DA PASTA YİYOR, PEPSİ KOLA İÇİYOR)(Kimseleri öldürdüğü unutulmuş) Bana ağzını aç dedi bana Mach 1’ı yedirdi

(bense bense açlıktan yerim)

Alo orası Divan pastanesi mi? (tek kişilik kabinde)

BEN Mach I gene kayboldum Kendime seslendim insan olma otomobil ol..(ağlama) dedim

Mach’ın dili benim dilim

(Kuzguncuk’taki iğne gibi yürüyorum demir kasığında)

BUUUVVV

DÜŞMAN’LARDIR

1 Ağlama bir çıngırak sesi

1 Ağlama bir çıngırak sesi

Not: Mach I da olsan lütfen SAĞDAN sollama

Ben i ıssız bıraksanız da GÖSTERİN

KALBİNİZİ GÖRELİM

NE HALE GELMİŞ

Kadın yılların verdiği ustalıkla, çıkan kolunu yerine taktı.

İYİCE YALNIZDI.

1 Çam ağacı bir çıngırak sesi bir siz

1 Çam ağacı bir çıngırak sesi bir ağlama

1 Çam ağacı bir çıngırak sesi bir İĞNE

●

Makine kuvvetten düşmeye yakın kendini bana bırakıyor anonsudur:

(yazık! anonsu kimse duymamıştır cereyan eden yerde)

1931’de doğduğuma göre (bana ölümü hatırlatan makine)

10 yaşında Rheumatic fever/ Büyüyünce ıslak mayo

Dili kuruyanlar toplansın / Ben hürüm diyor makine

(Makine korkumu yenemiyor benim)

Ah Sevim ah! Ben Beckett’le sinemaya gitsen!! (adresi 67, Rue Verginaud 75013 PARİS)

(Beckett’i görünce ne yaparlar acaba?)

Makine Beckett’e ve Sevim’e dönüp soracak (son gücüyle):

NEREYE GİDİYORUZ

NE OLACAĞIZ

BİZİ KİM KURTARACAK

Bu odada el ele dolaşalım sizinle diyorum Sevim BECKETT’e

BU ODADA MI DİYE SORDU Samuel Burak

EVET DEDİM (Ölüm çiçekleri altında korkuyorum biraz)

ON YEDİNCİ VAY’IN ELİNDEN SOLUK SOLUĞA

SİZİ KURTARMAYA

TEZ YETİŞİN!

●

İLK yayımlandığı yer:

DOXA, Sayı:7, Kasım 2008

<!--[if !supportLineBreakNewLine]--> <!--[endif]-->

T.S.Eliot'tan

"(Ve ölüm zamanı her andır)

"Meyvesini başkalarının hayatında verir:

"Eylemin meyvelerini düşünme artık.

"Haydi ileri.

...

T. S. Eliiot, Dört Quartet 81943)

"The Dry Salvages(1941) adlı 3. Quartet'in 3. bölümünden...