sessizlik
bırakılmış bir sessizlik (e)tim.
çekip gitti ya bu güneş
çekip gitti ya bu güneş
işte sıkışık ve emin değil bir dağınıklığım.
diyesiymiş ki
çürümüşlüğün güç düşkünlüğü.
gün gördürtülmemiş etteki o
morluk. yanık kokusu.anlık
parıltılı cilalı mış gibinin ömür
süren miş parlaklığı.
uzun sürmüş yıvışıklık işte…
salyalı koro : peh hışırtı !
peh hışırtı ! ymış.
nerede bu güneş
neden evlere kaçıştı(m) hayat ..!
SON SÖZ :
bir parabolü çokun zorlası keserse
kim talip o kanlı alanın hesabına…
uygar asan
2007
ilk kez “no edebiyat 3”de yayımlandı, mart 2008
buraya bazı değişikliklerle alınmıştır.
buraya bazı değişikliklerle alınmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder