30 Ocak 2011 Pazar


sessizlik


bırakılmış bir sessizlik (e)tim.
çekip gitti ya bu güneş
işte sıkışık ve emin değil bir dağınıklığım.

diyesiymiş ki
çürümüşlüğün güç düşkünlüğü.
gün gördürtülmemiş etteki o
morluk. yanık kokusu.anlık
parıltılı cilalı mış gibinin ömür
süren miş parlaklığı.
uzun sürmüş yıvışıklık işte…

         salyalı koro : peh hışırtı !

peh hışırtı ! ymış.
nerede bu güneş
neden evlere kaçıştı(m) hayat ..!



SON SÖZ :
bir parabolü çokun zorlası keserse
kim talip o kanlı alanın hesabına…



uygar asan
2007

ilk kez “no edebiyat 3”de yayımlandı, mart 2008
buraya bazı değişikliklerle alınmıştır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder