sıcak toprak

daralıyor, genişliyor. daralıyor, genişliyor

odalar buruşuk, toprak sıcak. duvarlarda tanguy.

varese biliyor.

rüzgâr çıkıyor. dinsiz bir çello süiti giriyor kadraja.

çevirip başlarını başka bir yöne,

“işte çölün ardına açılan kapı” diyorlar.

”elişinden bir kolaj bu” diyorum,

gülüyorlar.

güneş yakıyor. iskelede birkaç tahtada bir bir boşluk,

aritmik. sessizliğin buna denk düştüğü bir  ∆  solo kuruyorum;

akıp gitsin diye duvarlardan bu kum kokusu.

SON SÖZ :

çöl nefese yapışır. iki kaşık gelir tokmak olur, pelteye döner et.

sürgününe çıkar pul koleksiyoncusu.

kalan duyar mı kapıyı.

uygar asan