André Breton’a mektup
(18 Ağustos 1917)
Jacques Vaché



….Ve bir de,

SANAT yok ki -O yüzden onun hakkında konuşmak da boşuna- ama! insanlar sanatçı olmaya devam ediyorlar -çünkü durum bu ve başka bir yol yok- peki şimdi ne diyeceğiz?

Yani biz SANATI sevmiyoruz ve sanatçıları da ( Apollinaire’den sonra) VE ŞAİRİ ÖLDÜRMEK DOĞRU! Her neyse, bir damla asit ya da eskimiş lirizm yumurtlamak zorundaysak bunu hızlıca yapalım çünkü lokomotifler hızlı gidiyor.

Modernite bu durumda değişmez ve her gece öldürülür. Mallarmé’yi yok sayıyoruz ama kibarca -ama o ölü- Ama artık Apollinaire’i tanımıyoruz ne de Cocteau’yu -Çünkü- Biz onların sanatı, çok bilerek yaptıklarından, romantizmi telefon kablosuyla kabaca düzelttiklerinden ve dinamoyu bilmediklerinden şüphe duyuyoruz. YILDIZLARın bağlantısı yine koptu! -bu yorucu- ve bir de bazen çok ciddi konuşmuyorlar mı! İnançlı adam tuhaftır.

AMA ZATEN BAZILARI BÖYLE DOĞMAZ MI...

İşte -hep sürüp gitmesine izin verdiğim iki yol bildim- Az kullanılan kelimelerden oluşan fantastik çarpışmalı kişisel bir duyum oluştur- çok sık da değil, bunun yanı sıra gerektiğinde duygu açıları, temiz duygu kareleri çiz, tabii-

Biz mantık- Dürüstlük çelişkilerini gerektiğinde de bırakmalıyız- herkesin yaptığı gibi.



Çeviren: Anita Sezgener