1 Şubat 2012 Çarşamba

OLUMSUZLUK MANİFESTOSU


1.
Altın Kural: Söyleyecek hiçbir sözüm yok.

2.
Artık hiçbir şeyin değeri yok; hiçbir zaman da olmadı.

3.
Kültür öldü. Başarıya ulaştığı için intihar etti.

4.
Dilin kurtuluşu, kelimenin özgürlüğünün şiirselliği, Fütüristlerin özgür sözcükleri, şizofrenik söylemin zevki, Rusların uşdışı zaumları, hepsi de sessizliğe ve nefessizliğe sonsuza dek mahkûm bir halde önceden belirlenmiş kutularına tıkılırlar.

5.
Salt farklılığın şiddeti sınır tanımaksızın büyür sokaklarda.

6.
Şiirin insanlar üzerinde bir etkisi yok. Etkilendiklerini düşünenler ise şiirin dönüştürücü ve başkalaştırıcı gücünden yoksun kalırlar ve zayıf nostalji ile bu gücü temaşa ederler.

7.
Kişisellik kurgusaldır.

8.
Hemen köşede yardım elini uzatacak sinestezi yoktur.

9.
Teknolojinin otonom bir durumda olduğuna ancak budalalar inanır. Kendilerini kurtuluş ümidiyle teknolojinin kollarına bırakanların yazgısı asfiksidir.

10.
Sıfır-durumu dünyada artık tatile çıkamazsınız.

11.
Neslimizin sözde muhteşem başarıları aslen hiçbir şeydir; “onları”, bize zorla yedirilen sürümlerinden ayırt edecek durumumuz dahi yok.

12.
Artık sanatçı için bir kitle yok. Varsa bile bu satın alınan ve ücrete tabi olan bir kitle.

13.
Auschwitz’den sonra şiir yazıldı, evet, ancak bir o kadar da yazılmayabilirdi.

14.
Temsilin en uç noktasında hiçbir şey kalmadı, ya da kalan da kesinlikle: kalıntılar.

15.
İlahlaştırılan görüntü tam olarak başladığı yere döndü: kötü bir şakadan daha az bir değerle.

16.
Geriye kalan tek şansımız: sınırsız ret.

17.
Dil ileri geri koşmaktan başka bir şey değildir.

18.
Hiçlik her şeyi engeller.

19.
Kral öldü.

20.
Bütünleme: tüm geçmiş manifestoların bu vesileyle değersiz ve anlamsız olduğu beyan edilir.



Harry Polkinhorn
Çeviren: Buğra Yasin

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder